Grind
recensies
BIJNA MEDITATIEVE FAMILIEKRONIEK IS NIEUWE TOPPER IN GLORIERIJKE OEUVRE VAN KOMMIL FOO
theaterkrant
03 april 2023
Patrick van den Hanenberg
Een Vlaams rijmloos liefdesgedicht van ruim anderhalf uur lijkt misschien wat aan de lange kant. Maar niet als het gedicht wordt gedeclameerd, gezongen en gedanst door Raf en Mich Walschaerts. De ietwat krakerige zangstem van de behoorlijk verkouden Raf maakte de avond na de première nog een extra vleugje ontroerender.
Grind is een liefdevolle familiekroniek van drie generaties, maar Raf en Mich hebben het vooral over hun ouders, die in de herfst van hun leven zijn beland. Zelfs aan het eind van dat jaargetijde, want vader moet door de zoon er wel aan herinnerd worden dat je een filter nodig hebt om de koffie te bereiden. Raf zingt dat de zoon nu de vader is geworden en de vader een hulpbehoevende zoon. Prachtig lied. Muzikaal kun je die twee multi-instrumentalisten wel om een boodschap sturen…
★ ★ ★ ★ ★
“Theater op het hoogste niveau, in een volstrekt unieke stijl. Onweerstaanbaar grappig.”
— De Standaard
★ ★ ★ ★
“Steengoede show. Kippenvel. Constant van hoog niveau. Subtiele humor, zelfbewuste bravoure, buitengewoon ontroerend.”
— NRC
★ ★ ★ ★
“Uiterst geestig, persoonlijk, ontroerend en van een ongeziene muzikale klasse.”
— De Telegraaf
recensies
★ ★ ★ ★
“Erg integere, doorvoelde en speelse show.”
— Knack
“Bloedmooie voorstelling! Zowel beklemmend als troostrijk.”
— Theaterkrant
“Fraai monument voor de vergankelijkheid. Heerlijke, bitterzoet melancholie. Prachtige liedjes. Erg ontroerend.”
— Parool
★ ★ ★ ★
“Kolder op de juiste plekken en melancholie in elke kier… alsof een vuist in slow-motion je ribbenkast dwarst!”
— De Morgen
‘Grind’ van Kommil Foo: cabaretiers twijfelen zich met verve een weg door het geheugenpaleis ★★★★☆
JASPER VAN LOY in De Morgen - 12 mei 2023
Hun voorstellingen oogsten al dertig jaar lang het applaus van de wereld, maar het enige wat Kommil Foo van die lof gaat doen, is mooier twijfelen. In Grind doen ze dat over hun ouders en herinneringen, en dus ook over zichzelf.
Ooit lieten Raf en Mich Walschaerts hellende vlakken en betonnen muren bouwen voor hun voorstellingen, maar de jongste jaren komt het broederpaar in een wat soberder uitvoering. Voor Grind volstaan enkele muziekinstrumenten, twee stoeltjes en een laag platform dat halverwege de voorstelling blijkt te kunnen draaien. Goede wijn, zeker als die al zolang heeft kunnen rijpen, behoeft geen krans.
Het kan volstaan dat Raf Walschaerts een blokkentoren bouwt en dat Mich vertelt over het kind waarvan hij het bloeden heeft gestelpt. Het lied dat volgt, is geladen met dezelfde naïviteit die van ‘Ruimtevaarder’ zo’n universeel lied maakt. En als we dan toch tijdloos bezig zijn: het vioolspel van Mich en de hard aangeblazen g-klank van Raf mogen wat ons betreft ook nog in de Vlaamse canon.
Grind
★ ★ ★ ★
“Erg integere, doorvoelde en speelse show.”
— Knack
Het naturel van Kommil Foo. De beste voorstellingen van het moment
Charlotte De Somviele
Maandag 1 mei 2023
Raf en Mich Walschaerts eren in deze nieuwe voorstelling niet alleen hun ouders, maar ook hun vakmanschap als theatermakers. Zelden stonden ze zo naturel op het podium. We hebben Kommil Foo in deze krant al vaak bewierookt, maar ze blijven na meer dan dertig jaar dan ook op het hoogste niveau theater maken, in een volstrekt unieke stijl bovendien, die het beste van het Nederlandse cabaret nog altijd samenbrengt met de mooiste Vlaamse verhalen.
Bijna meditatieve familiekroniek is nieuwe topper
in glorierijke oeuvre van Kommil Foo
— Theaterkrant